Me-262 Schwalbe (Kırlangıç) hava muharebesine giren ilk jet uçağıdır. Proje Prof. Willy Messerschmitt’in B.M.W tarafından geliştirilmekte olan jet motorlarından ikisini kullanacak yeni bir av uçağı projesini yapmak üzere çağırılmasıyla başlamıştır. Seçilen konfigürasyon ince aerodinamik yapılı bir gövdeye ve kanat altındaki podlara yerleştirilmiş iki jet motoru olan bir uçaktı. Bu  Sovyetler tarafından çok benimsenmiş ve savaş sonrası yaptıkları tasarımlarda uzun süre yararlanılmıştır.

Gövde 1941’de uçmaya hazır olmasına rağmen B.M.W. devamlı uzayan gelişim gecikmeleriyle boğuşuyordu. Bu nedenle ilk uçuş, uçağın burnuna takılan pervaneli motor ile gerçekleştirildi. Bu ilk uçuşlar iyi kullanım özellikleri sergilediler ve motorlar hazır olana kadarki sürede diğer sistemlerin denenmesine olanak tanıdılar. İlk prototipler klasik kuyruk tekerleği ile donatılmıştı. Ancak bu uygulama kalkışlarda büyük tehlikeler yaşandığı için, bilahare standart hale gelecek olan içeri toplanabilir üçlü iniş takımı seçildi.

Projenin gecikmesinde Luftwaffe komuta kademesini ilgisizliği ile Adolf Hitler’in bombardıman versiyonundaki israrı ( Me 262A-2a Sturmvogel (fırtına kuşu)) kadar motorda yaşanan sorunlar da neden olmuştur. 1943 yılında Junkers gerekli güç ve dayanılıklıktaki motoru üretince uçağı yapmak olası hale gelebilmiştir. Luftwaffe Me 262A-1a’yı 1944 ortalarından itibaren cephede kullanmaya başlamıştır. 30-mm toplar, havadan havaya roketlerle çok iyi donatılmış olmasına rağmen savaşın kaderini Almanya’nın lehine dönüştürmek için çok geç kalmıştı. Me 262’ler müttefikler tarafından sayısal olarak dışlanmışlardı. 18 Mart 1944’de bir müttefik hava saldırısına 1221 bombardıman ve 632 eskort uçağı katılmış ancak Almanlar bu uçaklara karşılık 37 Me 262 gönderebilmiştir. Bu saldırıda 12 bombardıman ve 1 av uçağı düşürmüşler, kendileri de 3 kayıp vermiştir. Bir sonraki olayda da yine kendilerinden 4 kayıba karşılık 16 müttefik uçağını düşürmüşlerdir. Bu 1’e karşı 4 gibi çok iyi bir orandır ancak düşürdükleri uçak miktarı %1’i bile oluşturamamaktadır.

Büyük endüstri merkezlerine devam eden hava saldırıları nedeniyle üretimi devam ettirmek te çok güçleşmişti, birçok uçak yüzeydeyken imha ediliyordu. Bazıları da kötü pilot eğitimi ve müttefik uçaklarının çok sayıda ve iyi manevra yetenekli olmaları nedeniyle düşürülmüştü. Yaklaşık 1,433 uçak üretilmiştir ancak bunlardan yalnız 300 kadarı göreve çıkabilmiştir. 500’den fazlası daha yerde iken tahrip edilmiştir. Kalanlar da yakıt ve parça yokluğu nedeniyle uçamamıştır. Sağlam kalan birçok uçak zaferin sahipleri tarafından henüz gelişmekte olan jet çağına atlayış yapabilmek için kullanılmışlardır.

Bu uçağın diğer modelleri olarak, iki topun kaldırılarak yerine bombalamaya yardımcı aletlerin takıldığı Me 262A-2a/U1 tipi gösterilebilir. Diğer bir model de Me 262A-2/U2’dir. Bu modelde de cam buruna bombardımancı yerleştirilmiştir. Bütün bunlar bu yetenekli uçağın nasıl yanlış hedeflere yönlendirildiğini, av görevlerine oranla daha düşük verimli işlerde nasıl kullanıldığı göstermektedir.

Yine diğer bir versiyonu da iki kişilik eğitim modeli olan Me 262B-1a’dan geliştirilen kara taarruz ve gece av uçağıdır.

The Me-262 Schwalbe (Swallow) was the first jet-powered aircraft to enter aerial combat. The project began in 1938 when Prof. Willy Messerschmitt was called upon to design a new fighter powered by two gas turbine engines that were being developed by B.M.W. The configuration eventually chosen featured a sleek streamlined fuselage with the two podded engines carried beneath a low-mounted wing whose design was very much used by the Soviets in the post WWII period.

Although the airframe was ready to fly by 1941, the B.M.W. engines were suffering prolonged development delays and the first flight was accomplished by placing a single piston engine in the nose. These early flights confirmed the good handling characteristics of the plane and allowed other systems to be tested until the jet engines were finally ready a year later. The early prototypes were fitted with conventional tail wheels. However, this configuration made takeoffs highly dangerous, so a fully retractable tricycle landing gear modification was made.

Although the Me 262 project was delayed to some degree by the indifference of Luftwaffe leaders and Adolf Hitler's insistence that the aircraft be used as a bomber (the Me 262A-2a Sturmvogel (Stormbird) variant), it was the engine development problems that provided the greatest impediment to the program. However, Junkers had finally developed engines of sufficient power and reliability by late 1943 to make the new fighter feasible. The Luftwaffe began committing the remarkable Me 262A-1a to combat in mid-1944. Despite being well-armed with 30-mm cannons and air-to-air rockets, the Me 262 was simply too late to turn the tide of war in Germany's favor. They were also outnumbered by the Allies. During the Allied bombing raids that took place on 18 March, 1944 there were only 37 Me 262s against 1221 bombers and 632 escort fighters. They downed 12 bombers and 1 firghter with a loss of 3. In a following event they downed 16 planes with a loss of 4 Me 262s. They achieved a good kill ratio in excess or 1 to 4 but what they had accomplished was less 1% of the total force.

Maintaining production was also difficult due to Allied attacks on industrial centers, many aircraft were destroyed on the ground, and several were shot down due to poor pilot training and both the superior numbers and maneuverability of Allied piston aircraft. Some 1,433 total aircraft were built, though only about 300 ever saw combat, and over 500 were destroyed on the ground by the bombers. The remainders were unable to fly due to lack of fuel and spare parts. Many survivors were used by the victorious Allies to help jumpstart the blossoming jet age.

A further refinement was Me 262A-2a/U1 which had two of the cannon removed to provide space for a bomb-aiming devices. Another variant Me 262A-2/U2 carried a prone bombardier in the nose section. Thus much of the aircraft's brief combat life was used against the wrong type of targets, with even less effect than if it had been used as an interceptor.

In addition to bomber, ground attack and night fighter variants of the Me 262 was also produced as a tandem two-seat trainer which was called the Me 262B-1a.

Using equipment and components manufactured during the occupation of Czechoslovakia, some Me 262s were produced by Avia, in Czechoslovakia after the war, under the designation S.62.

Bf 110G-2 specs/doneleri:

Crew/mürettebat: 2-4 , engines: 2 x Daimler Benz-605, power/gücü: 2 x 1065kW, wingspan/kanat açıklığı: 16.2m, length/uzunluk: 12.3m, height/yükseklik: 4.1m, wing area/kanat alanı: 38.5m², start mass/kalkış ağırlığı: 7100kg, empty mass/boş ağırlığı: 5600kg, max speed/azami hız: 595km/h, cruise speed/seyir hızı: 450km/h, ceiling/tavan: 10000m, range/menzil: 1200km, armament/silah donanımı: 4 x 7.9mm MG, 5 x 30mm cannons