|
|
Büyük Taarruz sonrası çekilen Yunan
Kuvvetleri Alsancak Garı’ndaki vagonlar içinde büyük sayıda uçak
parçaları ve demonte uçaklar bıraktılar. Bunların içinde
Caudron G.3 parçaları da vardı. Bu parçalardan 3 adet Caudron G.3 üretildi(1)
ve bu uçaklar İstiklal Savaşı sonrasındaki ilk eğitim uçaklarımız
oldu ve başarılı bir şekilde kullanıldı. Cumhuriyetimizin kuruluşundan
sonra Türk subayları pilot eğitimi için Fransa’ya gönderildiler.
Daha önceden Caudron tradisyonuna sahip bu subayların dönüşünden
sonra 1924 sonlarında 4 adet Caudron C.27 milli bütçe imkanlarıyla
satın alındı. Daha sonraları 1925, 1926 ve 1927 yıllarında
demonte olarak gelen bu uçakların montajı Fransız mühendisi Sonva
gözetiminde İzmir-Gaziemir’de gerçekleştirildi. Toplam olarak 39
uçak geldi. Bu uçaklar ilk olarak 5.Tayyare Bölüğü’ne,
bilahare 7.Tayyare Bölüğü ve 1928’de Hava Okulu’na tahsis
edildiler. Motor problemleri yaşanan bu uçaklar 1929’dan itibaren
Morane Saulnier MS.147’lerle değiştirilmeye başlandılar. Son
C.27 1931’de servis dışı bırakıldı.
.
(1)
“Türkiye’de Tayyarecilik, 1910-1924” Avni Okar’a göre
G-3’ler İtalya’dan satın alınmış ve denizyoluyla savaşın
son günlerinde Antalya’ya gelmiştir.
|
|
After the Great Turkish Offensive the
retreating Greek Forces left behind in wagons at the Alsancak railroad
station in İzmir multiples of airplane parts and unassembled
airplanes among which Caudron G.3 parts were included. Out of these
parts 3 Caudron G.3(1) were assembled and they were successfully flown
as the very first basic trainers after the War of Independence. After
the declaration of the Republic Turkish officers were sent to France
for pilot education. After the return of these officers who already
had the Caudron tradition even before their departure to France 4
Caudron C.27s were bought by the funds of the National Budget. Latee
in the years 1925, 1926 and in 1927 a total of 39 C.27s arrived
dismantled. They were assembled in Gaziemir-İzmir under the
supervision of the French engineer Sonva. The first arrivals were
assigned to 5th Tayyare Bölüğü (3rd Airplane Co.) and then to 7th
Tayyare Bölüğü (7th Airpalne Co.). The remainder were deployed at
the Hava Okulu (School of Aeronautics) in 1928. The planes having
engine problems were started to be replaced by the Morane Saulnier
MS.147s starting in 1929. The last C.27 was written off in 1931.
.
(1)
According to the book “Aviation in Turkey, 1910-1924” by
Avni Okar, the G-3s were procured from Italy
and brought to Antalya by boat.
|
|
|
|
Özellikleri/Specifications:
Mürettebat/Crew:2
, motor/engine: Gnome LeRhone pistonlu yıldız motor/reciprocating
star engine, gücü/power: 120HP, uzunluk/length: 8.82m, kanat açıklığı/wingspan:12.0m,
yükseklik/height: 2.81m, Boş ağırlığı/empty weight: 480kg,
azami kalkış ağırlığı/max take-off weight:757kg, azami hız/max
speed: 110 km/hr., tavan/ceiling:2500m, havada kalış süresi/airborne
endurance: 3 ½ hrs.
|
|
.jpg)
