|
|
Amerikan
North American Aviation firması yapımı F-86’lar, F-15’lerin doğuşuna
kadar USAF tarafından kullanılmış ilk ve tek hava üstünlük savaşçı,
hava muharebe uçağıdır. Üstün performansıyla kendini Kore Savaşları’nda,
kendileri gibi üstün yeteneklere sahip MiG-15’ler karşısında
ispatlamıştır. İlk üretim tipi P-86A olup 33 adedi 20 Kasım
1946’da, ilk prototip uçuşundan dahi önce hizmete girmiştir.
1948 Temmuz’unda ise USAF uçak kodlaması değiştirilmiş, takip
karşılığı olan “P” yerine avcı karşılığı olan “F”
kullanılmaya başlanmıştır. Böylece uçağın yeni tanımı F-86A
olmuştur.
Bunu
takip eden üretim modeli gündüzleri görev yapabilen F-86E olmuştur.
İlk çalışmalar North American Aviation tarafından 20 Kasım
1949’da başlatılmış, 17 Ocak 1950’de de 111 uçaklık sipariş
alınmıştır. F-86E dış görünüş olarak F-86A’nın benzeri
olmakla birlikte “tamamı uçan” kuyruk kanatlarına sahipti. Bu
uygulama transsonik hızlarda tespit edilen ve istenmeyen
karakteristiklerin giderilmesi için yapılmıştır. F-86A kuyruğuna
takılan elektrik motoru aşırı yükleri ayarlayabilmek için
stabilizatör konum açısını değiştirebiliyordu.
Kanada
1949’da NATO’ya katılınca Hava Kuvvetleri’ni iyileştirmek
mecburiyetinde kalmıştı. Zamanın en iyi çözümü ise Batı Dünyası’nın
en iyi muharebe uçağı olan F-86’lardı. Ancak Kanada’da bile çok
kişi tekrar bir ABD uçağı görmektense İngiliz yapımı uçak
kullanılmasında israr ediyorlardı. Kanada Hükümeti de çözüm
olarak bu uçakların lisans altında yapılması kararını aldı ve
bu tarzda uygulama yapan ilk müttefik ülke oldu. 1949’da Canadair
Ltd. F-86’ları Kanada’da üretmek için lisans aldı. İlk yapılan
uçağa CL-13 Sabre Mk.1 denildi. Bu uçak aslında F-86A’nın aynıydı
ve yalnız bir adet üretildi. Mk.2 , F-86E muadili olup o da General
Electric J47-GE-13 turbojet motoru ile teçhiz edilmişti. Kore Savaşı’nda
F-86 sıkıntısı çeken USAF Şubat 1952’de Canadair’e 60 adet
Mk.2 siparişi verdi. F-86E-6-CAN olarak kodlandırılan bu uçaklar
Şubat-Temmuz 1952 arasında USAF’a teslim edildiler. Canadair Mk.III
ve daha sonraki modellerde kendi yapımı Avro Orenda motorlarını
kullanmaya başladı. Elde mevcut Mk.II’lerden 107 adedini
yenilendikten ve kanat uçlarını modifiye ettikten sonra THKv’ye
verdi. Bu uçaklar F-86E(M) olarak adlandırıldı (M= modifiye edilmiş).
Gelen uçaklar ilk olarak 141. ve 143. Filo’lara verildi. 141
filonun bir ünitesinden kurulan 142. Filo da Sabre’lerle donatıldı.
1956’dan itibaren 191. Filo da bu uçakları kullanmaya başladı.
F-86E(M) Sabre’leri kullanan filolar ve kullanım süreleri aşağıdadır.
141.
Filo……………………………………….… 1954-1964
(F-104G’lerle değiştirildi)
142.
Filo (bilahare 151. Filo olarak adlandırıldı)………1955-1967
(F-5A’larla değiştirildi)
143.
Filo (bilahare 152. Filo olarak adlandırıldı)………1955-1968
(F-5A’larla değiştirildi)
191.Filo………………………………………………..1956-1964
(F-104G’lerle değiştirildi)
|
|
The
F-86s designed and produced by North American Aviation was the only
air superiority fighter deployed by the USAF until the emergence of
the F-15s. With their very high performance they proofed themselves
in the Korean War against the MiG-15s which similarly had high
performance. The P-86A was the first production version of the Sabre.
North American had received an order for 33 production P-86As on
November 20, 1946, even before the first XF-86 prototype had flown.
In June of 1948, the P-86 was redesignated F-86 when the “P”for
“pursuit” was replaced by “F”for “fighter”.
The
next production version of the day-fighter Sabre was the F-86E.
Initial work on this model began at North American Aviation on
November 15, 1949. A contract for 111 examples under the designation
F-86E was finalized on January 17, 1950. The F-86E was externally
identical to the F-86A except for the presence of an "all-flying"
tailplane, which was intended to correct many of the undesireable
transonic characteristics that had been experienced by the F-86A.
The stabilizer fitted to the F-86A was moveable by an electric motor
which could change the angle of incidence in flight to trim out
excessive air loads.
When
Canada joined NATO in 1949, that nation was faced with the necessity
of upgrading the Royal Canadian Air Force (RCAF). As the best single
seat fighter in the Western world at the time, the Sabre was a
natural choice to be the primary day fighter of the RCAF. However,
there were many in Canada who did not want to bring yet another US-built
aircraft into RCAF service, and wanted a British aircraft instead.
As a compromise, rather than simply purchase Sabres outright from
the USA, the Canadian government decided instead to build the type
under license, becoming the first foreign nation to choose to do so.
In 1949, Canadair Ltd. acquired a license to manufacture the Sabre
in Canada. The first aircraft assembled was designated CL-13 Sabre
Mk 1. Only one Sabre Mk 1 was built, the first production version
being the Sabre Mk 2. The Mk 2 was the Canadian equivalent of the
F-86E, and also used the J47-GE-13. Faced with a shortage of Sabres
available for service in Korea, in February 1952, the USAF arranged
to purchase sixty Sabre Mk.2s from Canada. These were designated
F-86E-6-CAN, and were delivered to the USAF between February and
July of 1952. Starting on Mk.III, Canadair started used the Canadian
produced Avro Orenda engines on the Sabres. After the emergence of
Mk.5 & Mk.6, The Canadian Goverment donated 107 examples of Mk.II
after refurbishment and modification of the wingtips to TuAF. These
planes are known as F-86E(M) where “M” stands for “modified.
The newly arrived Sabres were assigned to the 141st and to the 143rd
Squadrons. Later on a new squadron called the 142nd was formed from
one the units of the 141st and it was also equipped with Sabres. The 191st
Squadron was also equiped with the Sabres in 1956. The squadrons
where F-86E(M)s were deployed including the deployment durations are
listed below.
141st
Squadron…………………………………………….…
1954-1964 (replaced by F-104Gs)
142nd
Squadron (renamed as 151st in 1972)………….………1955-1967 (replaced
by F-5As)
143rd
Squadron (renamed as 152nd in 1972)…………………1955-1968 (replaced
by F-5As)
191st
Squadron………………………………………………..1956-1964
(replaced by F-104Gs)
|
|
|
|
Özellikleri/specifications:
Mürettebat/crew:1,
motor/engine: 1 x J-47-GE -13 turbojet, itiş gücü/thrust: 2350 kg
(23.08 kN), kanat açıklığı/wingspan:
11.28m, uzunluk/length: 11.43m, yükseklik/height: 4.25m, azami hız:
1.072 km/h, azami kalkış ağırlığı/max take-off weight: 7.458
kg, tavan/ceiling: 16.170m, havada kalış süresi/airborne
endurance: 2 saat/hours, harekat yarıçapı: action radius: 856 km,
siahları/armament: 6 x 12.70mm MG & 24 x 2 ¾ “ roket.
|
|
